AŞK BANA DÜŞTÜ! (ŞİİR)

AŞK BANA DÜŞTÜ!

Bizler
pür kusurlu, Hak sonsuz Ğafur

O'nun
rahmetiyle, yaşarız dostlar…

Şeytaniler
azgın, nefsimiz gâvur

İnayet
olmazsa, naçarız dostlar…

İslam;
Hak’ka tazim, şefkattir halka

Kutlu
yola çıktık, hep düşe kalka

Canlar
sağlam tutun, çün bu son halka

Kopsak
sermayeyi, saçarız dostlar…

Zalime
haine, buğuz imandır

Mazluma
mağdura, destek ihsandır

Dalkavuk
sahtekâr, fasit insandır

Şeytandan
Rahman’a, kaçarız dostlar…

Akıllı
ahrete, hazırlık yapar

Ahmak tembellikle,
keyfine tapar

Her kim
ki Kur’an’dan, davadan sapar

Mecburen
bırakır, boşarız dostlar…

Amelsiz
bir iman, zandır vehimdir

Cihatsız
bir İslam, sonu cahimdir

Şeriatsız
sistem, şerden vahimdir

Onun çin
zillete, düçarız dostlar…

Şeriat
hak hukuk, ve hürriyettir

Hem
sosyal adalet, cumhuriyettir

Hak’ka
razı olmak, mecburiyettir

Böyle
derya dağlar, aşarız dostlar…

Doğrular
şerefli, yalancı rezil

Sadıklar
azizdir, riyakâr zelil

Fedakâr
kıymetli, fırsatçı hezil¹

Gayeye
gayretle, uçarız dostlar…

Yüzme
bilmiyorsan, dalma derine

Yamulmak
yakışmaz, dava erine

Namerde
boynumuz, eğmek yerine

Elimiz
Mevla’ya, açarız dostlar…

Asrın
Sultanını, görmek nasiptir

Ayağına
yüzler, sürmek nasiptir

Huzura
lütfuna, ermek nasiptir

Himmetle
hedefe, koşarız dostlar…

Dertler
şair etti, ilham üşüştü

Ruhum
kışın yandı, yazın üşüdü

Ben aşka
düşmedim, aşk bana düştü

İnşallah
bu aşkla, göçeriz dostlar…

İki bin
on dokuz, zulmeti sıksa

İsa
Mesih; Deccal, bendini yıksa

Hak’kın
va’di ayan, ortaya çıksa

Ol Yüce
Kudrete, şaşarız dostlar…

1-
Hezil: Zayıf, dayanıksız, yararsız