MEDET EFENDİM!
Sultanım
âşkına, düştüm düşeli
Sevdanla
yanan bir, kordum Efendim
Vuslat
arzusuyla, hep endişeli
Ne kutlu
hayaller, kurdum Efendim
İnsan
azmış; gücü, yeten yetene
Razı
olmaz helâl, aşa ketene
Hikmet
ile baktım, olup bitene
Vücudum
yolunda, yordum Efendim
Benlik
gururunu, aşıp kıranda
Tecellin
seyrettim, her yer her anda
Hep Seni
aradım, kırda Kuranda
Ayetten
hadisten, sordum Efendim
Bâtıldan
kaçınıp, Hakka yapıştım
Adil
Düzen için, koştum kapıştım
Tek başıma
Süfyan, ile çarpıştım
Milli
Çözüm ile, vurdum Efendim
Dikenleri
söktüm, çiçekler ektim
Riyazete
girdim, çileler çektim
Hidayet
etmezsen, ne bilecektim
Nefsimin
boynunu, burdum Efendim
Davasız
münafık, kelbin biridir
Gaflet ve
meskenet, kalbin kiridir
Ölümü
öldüren, ebed diridir
Saadet
iklimi, yurdum Efendim
Dost
cemâlin gördüm, Hak araladı
Hainler
zalimler, çok yaraladı
Haset
fesat ehli, hep karaladı
Tanış
yoldaş oldu, kurdum Efendim
Seni
bulan neyi, kaybetmiş olur
Kadir
kıymet bilmez, aybetmiş olur
İsyancı
kaderle, harp etmiş olur
Camla
örsü kırmak, zordur Efendim
Allahtan
korkmuyor, Korona kadar
Gaflettedir
kalbi, durana kadar
Azrail
gongunu, vurana kadar
Hasretle
kavrulup, durdum Efendim