EŞEKNAME VEYA KAHPENİN TÖVBESİ
Önce çırak yaparlar, bir masonik mektebe
Uşaklığa yatkın mı, ayarını tanırlar!
Siyasi semer vurulur, işe yarar merkebe
Onun görüşün değil, ölçüsünü alırlar!..
Hadım ettikten sora, iktidara taşınır
Hizmette kusur etse, anında sataşılır
Biraz kabuk bağlayan, yaraları kaşınır
Gayri sen hep kölesin; imanın karartırlar!
Bilip amel etmeyen; kitap yüklü eşeğe
Şeref haysiyet satan; masa, makam, döşeğe
Din istismarı yapar, sıkışınca köşeye
Sonunda bak sap gibi, yapayalnız kalırlar!.
Makam semer gibidir, sırtına bindirirler
Tepe tepe kullanıp, aşağı indirirler
Sanma ki insaf edip, acını dindirirler
Yalvarsan, şahlansan da; anırıyor sayarlar!
“Eşekliğine doyma!”; deyip atarlar seni
Aynen yaptığın gibi; tutup satarlar seni
Bir delikten aşağı, çöpe katarlar seni
Onlar siyon gâvuru; bekle ki utanırlar!.
Vicdansızlık yapmıştın, sen de unut vefayı
İlahi adalettir, hak ettin bu cefayı
Sana kahır çektirip, sürecekler sefayı
Ne din kaldı, ne dünya; işte böyle harcarlar!
Hem kahpenin tövbesi; sade kırk gün sürermiş
Şerefli ev reisi, defterini dürermiş
Kahpeyi nikâh etmek, hangi dinde hünermiş
İlla, haysiyetsizler; peşi sıra ağlarlar!.
Haine merkep demem; haksızlıktır hayvana
Namus ayağa düştü, ülkem döndü Tayvan'a
Kürdistan denecekmiş; Haymana'dan, Tatvan'a
Yahu, bu Haçlı Batı; kendini ne sanırlar?..
