Anasayfa » UTANCIMDAN YÜZÜM TUTMUYOR! (ŞİİR)

UTANCIMDAN YÜZÜM TUTMUYOR! (ŞİİR)

Yazar: yonetici
0 Yorum 33 Görüntüleyen


UTANCIMDAN YÜZÜM TUTMUYOR!

  


Allah’ım
nice bin, günaha girdim

Huzura
varmaya, yüzüm tutmuyor!
Lağviyat
lakırdı, boş laftı virdim
Nefsim
azgınlaştı, sözüm tutmuyor!

 
Yalan
riya ile, ruh başkalaştı
Tevbe
edip bozdum, öz laçkalaştı
Gizli
günah arttı, başımdan aştı
Altından
kalkmaya, dizim tutmuyor!

 
Takva
cihat zordu, yükten kaçıldı
Haktan
saptık; batıl, yollar açıldı
İpsiz
imamesiz, tesbih saçıldı
Taneler
dağıldı, düzüm tutmuyor!

 
İbadet ve
hizmet, geri planda
Nefs öne
çıkıyor, her yapılanda
Keyfe
menfaate, bir kapılanda
Her şey
kül oluyor, közüm tutmuyor!

 
Arslan
mücahitler, hep horozlaştı
Kur’an’ın
meali, rafta tozlaştı
Ayarlar
yalama, vicdan yozlaştı.
Manevi
çarpıklık, çözüm tutmuyor!

 
Dünyamız
dengesiz, davamız öksüz
Hidayet
kararmış, irfanım göksüz
Hayrü
hasenatım, amelim köksüz
Asma
çubuklarım, üzüm tutmuyor!

 
Utanma
duygusu, hayasız olmaz
Lazım Hak
korkusu, mayasız olmaz
Tevbesiz
takvasız, ayarsız olmaz
AB
takımını, gözüm tutmuyor!

 
İnayet
etmezsen, öğütür gaflet
Allah’ım
Sen yetiş, çürütür şehvet
Fasıka
muhabbet, sadıka nefret
Etmeye
başlayanı, özüm tutmuyor!

 
Gel artık
gönlünü, Mevla’ya bağla
Batıldan
dön; Hak’la, irtibat sağla
Gel Harun
şimdi sen, haline ağla
Doksandokuz
saydım, yüzüm tutmuyor!

 





















BENZER İÇERİKLER

Size daha iyi hizmet sunabilmek için çerezleri kullanıyoruz. KABUL ET Detaylı Bilgi