UTANCIMDAN YÜZÜM TUTMUYOR!

Allah’ım nice bin, günaha girdim

Huzura varmaya, yüzüm tutmuyor!

Lağviyat lakırdı, boş laftı virdim

Nefsim azgınlaştı, sözüm tutmuyor!

Yalan riya ile, ruh başkalaştı

Tevbe edip bozdum, öz laçkalaştı

Gizli günah arttı, başımdan aştı

Altından kalkmaya, dizim tutmuyor!

Takva cihat zordu, yükten kaçıldı

Haktan saptık; batıl, yollar açıldı

İpsiz imamesiz, tesbih saçıldı

Taneler dağıldı, düzüm tutmuyor!

İbadet ve hizmet, geri planda

Nefs öne çıkıyor, her yapılanda

Keyfe menfaate, bir kapılanda

Her şey kül oluyor, közüm tutmuyor!

Arslan mücahitler, hep horozlaştı

Kur’an’ın meali, rafta tozlaştı

Ayarlar yalama, vicdan yozlaştı.

Manevi çarpıklık, çözüm tutmuyor!

Dünyamız dengesiz, davamız öksüz

Hidayet kararmış, irfanım göksüz

Hayrü hasenatım, amelim köksüz

Asma çubuklarım, üzüm tutmuyor!

Utanma duygusu, hayasız olmaz

Lazım Hak korkusu, mayasız olmaz

Tevbesiz takvasız, ayarsız olmaz

AB takımını, gözüm tutmuyor!

İnayet etmezsen, öğütür gaflet

Allah’ım Sen yetiş, çürütür şehvet

Fasıka muhabbet, sadıka nefret

Etmeye başlayanı, özüm tutmuyor!

Gel artık gönlünü, Mevla’ya bağla

Batıldan dön; Hak’la, irtibat sağla

Gel Harun şimdi sen, haline ağla

Doksandokuz saydım, yüzüm tutmuyor!

https://www.millicozum.com/mc/ozel-yazilar/utancimdan-yuzum-tutmuyor-siir/