İTİRAZIM KALMADI
Gücüm
yetmez, ikramının şükrüne
Haktan
gayrı, intizarım1 kalmadı
Teslim
oldum, ol Hüdânın hükmüne
Şikâyetim,
itirazım kalmadı
Gayret
ettim, ilm-ü hikmet talime
Sabr-u
sebat, şükreyledim halime
Allah
için, buğzederim zalime
Makam
çıkar, hiç pazarım kalmadı
Tecellinin
nakışına hayranım
Takdirinin
akışına seyranım
Umut
mumum, yakışında bayramım
Feryat
figân, âh-u zârım kalmadı
Lütfeyledi,
sadıklara katıldım
Âşık
oldum, nur cemâle tutuldum
Haset
fesat, boş gururdan kurtuldum
Hain
bakış, kem nazarım kalmadı
Kim ki
hâkim, olur kendi nefsine
Hükmü
geçer, âlemlerin hepsine
Dâhil
oldum, sırr-ı Vahdet dersine
Ne
kelâmım, ne yazarım kalmadı
İkaz itab2, hem
uyarmak mubahmış
Kızıp
çatmak, gönül kırmak günahmış
Son
sığınak, Allah bize penahmış3
Öfke
gazap, ters azarım kalmadı
Sevindiren,
üzen Odur geç bildim
Dost
Zatını, hep yegâne güç bildim
Şimdi
Haktan, gayrısını hiç bildim
Hıncım
hırsım, kin garazım kalmadı
Ey Nebi
Sen, âlemlerin fahrısın4
Ölmeden önce ölünüz!5 çağrısın
Uyanlar
duymaz, ölümün ağrısın
Ne
bedenim, ne mezarım kalmadı
Asıl
şeref, kul olmakmış Sultanım
Bülbüle
ak-gül, olmakmış Sultanım
Aşka
yanıp, kül olmakmış Sübhanım
İman
doldu, kalp marazım kalmadı
1- İntizar: Özlenip gözlenen,
beklenti.
2- İtab: Ayıplama, kınama.
3- Penah: Sığınılacak kutlu makam.
4- Fahrî: Medarı iftiharı, şeref ve
saygınlık odağı.
5- Hadis-i Şerif