Bütün korkum, efkârım1
Bırakmasın, Yâr2 beni
E ya Rabbim, Hünkârım3
Rahmetinle, sar beni;
Hiç bırakma, Yâr beni
Kaçsam; haksız, mal tahttan
Yansam dünü, gün ahtan
Huysuzluktan, günahtan
Sakındırsın, ar4 beni;
Hidayetle, sar beni
Gafil cahil, yatarsam
Dinim davam, satarsam
Her harama, batarsam
Tutup yakar, nar beni;
Hiç bırakma, Yâr beni
Vicdan; hatam, anıyor
Pişman yürek, kanıyor
Daim içim, yanıyor
Serinletmez, kar beni;
Şefkatinle, sar beni
Şükrederim, halime
İmrenirim, âlime
Kiralanmam, zalime
Etse de, star beni;
Dost; himmetle, sar beni
Zulme göğüs, gereyim
Ta zafere, ereyim
Yanıp ışık, vereyim
Nolur eyle, far beni;
Hiç terk etme, Yâr beni
İman özü, çürürken
Toplum şerre, yürürken
Ufku duman, bürürken
Ferahlatmaz, bar5 beni;
İnayetle, sar beni
Milli Çözüm, bir nişan
İslam olsun, namu şan
Ümmet zelil, perişan
Dert dağlatır, har6 beni;
Sen bırakma, Yâr beni
Yağmur yağmaz, nisanlar
Suç bizim; boş, isyanlar
Mağdur ise, insanlar
Sevindirmez, kâr beni;
Lütfun ile, sar beni
Ruhum diner; vakta kim7
Olur ise, Hak hâkim
Zillet içre, her daim
Yıkar ah-u, zar8 beni;
Mahrum etmez, Yâr beni
Namus onur, Vatanım
Yer altında, yatanım
Hocam; şuur, katanım
Ruhsuz dünya, dar bana;
Sahip çıksın, Yâr bana
Ahmet Zafer Akgül
1- Efkâr: Fikirler, Dertler.
2- Yâr: Her şeyi ve her an koruyan, doyuran ve sahip çıkan Yüce Yaratıcı.
3- Hünkâr: Sultan, Padişah.
4- Ar: Utanma ve haya duygusu.
5- Bar: Artvin, Erzurum halk oyunu.
6- Har: Yakıcı sıcak, kızgın alev.
7- Vakta ki: O zaman.