TÖVBE YA RAB
İlim
amel, bir araçtır
Ya Rab
rızan, Hak amaçtır
Bu
imtihan, dik yamaçtır
Yorar
çatır, çatır beni
Zora
göğüs, germez isem
Nefsi
yere, sermez isem
Hesabımı,
vermez isem
Kınar
merkep, katır beni
Önce
sağlam, fikir gerek
Sonra
tebliğ, zikir gerek
Asıl
tatbik, şükür gerek
Saymaz
gönül, hatır beni
Hani
ihsan, ve icraat
Neye
yarar, edebiyat
Varsa
vicdan, maneviyat
Görmezsin
şen, şatır1 beni
Hürmet
izzet, denk dengine
Meyledersin,
hep zengine
Sıbğatullah,
Dost rengine
Boya
beni, batır beni
Kuran
ölçü, Resul mihenk
Özün
sözün, tutsun ahenk
Yalan
riya, hep renga renk
Falakaya,
yatır beni
Mahşer
mizan, ile gelir
Kirli
gizli, bile gelir
El
ayağım, dile getir
Okur
satır, satır beni
Yüzün
maske, şirke kaput
Şeyh
ararsın, Palu Harput2
Gönül
beytim, doluysa put
Temizlemez,
natır3 beni
Lafla
varılmaz, menzile
Bulut ol,
yağmur tenzile4
Servet
yığarsam, kenz5 ile
Kurtarır
mı, ıtır6 beni
Ümmet
yaslı, İslam garip
Kuran
mahkûm, halk muzdarip
Olmazsam,
zulmle muharip
Kabul
etmez, Fatır7 beni
1- Şatır: Sevinçli
2- Palu: Elâzığın bir
kazası, Harput:
Elâzığın eski yerleşim alanı
3- Natır: Hamam tellağı
4- Tenzile: İndirmeye
5- Kenz: Helal haram demeden
mal yığma
6- Itır: Güzel koku
7- Fatır: Örneksiz yaratan
Allahın bir sıfatı