Anasayfa » KAHRAMAN SANILAN KARAVANAYA (ŞİİR)

KAHRAMAN SANILAN KARAVANAYA (ŞİİR)

Yazar: yonetici
0 Yorum 25 Görüntüleyen

 


KAHRAMAN SANILAN
KARAVANAYA
 
    

 

Hak
davadan koptun, köksüz ağaçsın

Kurumuş
feyz
1 çeşmen,
arkın
2 kalmamış…

Çorak
arazide, nasıl bağ açsın

Çökmüş
değirmenin, çarkın kalmamış…

      

AB
kapısında, yüz suyu döktün

ABD’ye
karşı, daim diz çöktün

Bu
tavırla iman, temelin söktün

Haçlı
Siyonist’ten, farkın kalmamış…

      

Belli
oldu Hak’tan, cayarın artık

Dikiş
tutmaz gayrı, ayarın artık

Uçuruma
doğru, kayarın artık

Pazarın
piyasan, parkın kalmamış…

      

Hidayet
kararsa, vicdan çürürmüş

Beynini
kalbini, dünya bürürmüş

Bir zaman
marşlarla, Hakta yürürmüş

Şimdi
dava ezgin, şarkın kalmamış…

      

Dünyan
mamur ettin, ahiret harap

Hidayet
karardı, ne bela Ya Rab

Washington
minberin, Kopenhag mihrap

Şaştı
kıblen; garbın, şarkın kalmamış…

      

Binmişsin
rüyada, hayal atına

Güvenme
dünyanın, saltanatına

Sanki
tapınırsın, yat ve katına

Bir
bakarsın evin, barkın kalmamış…

      

Dünya
için bütün, dertler tasalar

Hepsi
emanettir, makam masalar

Haram
haksız kazanç, dolu kasalar

Geç
anlarsın dolar, markın kalmamış…

    

Belge
bilgin sahte, atarsın hava

Makam
mala kondun, ucuz bedava

Ne ülke
derdin var, ne de Hak dava

Toprak
kabul etmez, gark’ın
3 kalmamış…

    

1- Feyz: İlham kaynağı.

2- Ark: Su yolu.

3- Gark: Suda boğulmak – Yani cenazeni deniz de
kabul etmez.

 






















BENZER İÇERİKLER

Size daha iyi hizmet sunabilmek için çerezleri kullanıyoruz. KABUL ET Detaylı Bilgi