İMAN VE ONUR, DOĞRULUKTUR (ŞİİR)

Sitemli selam gönderen eski dost bir Bakan Bey’e:

—

Riyakâr yobazlaşır, günahkârlar yozlaşır

Mert ve metin kalır mı, namertlere yanaşan!..

Granit kaya bile, balyoz ile tozlaşır

Elmas gibi sağlamlık, has imandan bir nişan

Haktan cayma; olsan da, doğduğuna bin pişman!

Peygamber hadisidir, rivayet Sahabeden:

“Servet etiket için, bir şahsa hürmet eden

İmanın üçte biri, gider hemen tepeden!”

Ganimet kapmak üzre, zalimlerle barışan

Dünyada kemik yalar, ahirette bin pişman!

Yalan; küfür tohumu, cehenneme yol açar

Doğruluk imandandır, şeytanlar ondan kaçar

Sakın eğlip bükülme, kesin kalsan da naçar

Değer mi dünya için, hep onursuz yaşaman

İzzetle ölmek şeref, şehit olur mu pişman?

Mü’min bozuk düzeni, ama önce kendini

Değiştirmek azminde, aşabilse bendini

Âleme meydan okur, bu nefis kemendini

Boynundan atan insan, meleklerle yarışan

Keyfin kölesi olan, her an her yerde pişman!

Bir anlık nefret şehvet, on yıl hapis yatırır

Kırk yılda kazandığın, hep bir anda batırır

Aklı vicdanı olan, iman irfan artırır

Doruğa varmak için, gerekir dağı aşman

Doğru zindanda mutlu, hain sarayda pişman!

Mide için beynini, yiyenin karnı doyar

Ama kim zavallıyı, adam yerine koyar

Bindiği dalı kesen, kendi altını oyar

Hırsızlık hilekârlık, şeytanlık hayra düşman

Hakkı tut, doğru konuş; etseler de bin pişman!

İman aslen tercihtir, dünya mı ahiret mi

Karar ver istediğin, bugün mü akıbet mi

Tarafını seçmektir; Din mi, kavm aşiret mi

Yalancı yalakalar, “Büyük baş”a danışman

Doğru konuşan ise, doğduğuna bin pişman!

Arı şifa bal yapar, barınağı petektir

Fasık sarayda yaşar, öptüğü el etektir

Hak noktaya varacak, doğru çizgi bir tektir

“Boş bakan’a” yağ yakıp, köpek gibi yılışan

Doğrulukta onur var, Hak Dava etmez pişman!

Mükemmel imtihandır, herkes iradesiyle

Ya Hakka ya Batıla, atlı piyadesiyle

Kula fırsat verilir, hatta ziyadesiyle

Ahmet açlığa razı, sahtekârlar hep şişman

Dalkavukta mal makam, mert Müslüman perişan!