ÇATLARIM ARTIK!
“Yaban asker gelsin…”, çıktı tezkere
Bu nasıl tuzaktır, çatlarım artık…
Freni patlamış, gider rast gele
Zerre aklım varsa, atlarım artık…
Öyle bir başkan ki, ufku enginmiş
İç-dış politika, dahi denginmiş
“Kapıcı araba, almış” zenginmiş
Hâlâ oy vereni, kutlarım (!) artık…
Vatandaşı enflas-yona ezdirir
İşsizlik fakirlik, candan bezdirir
Özel uçaklarla, yandaş gezdirir
Yine alkışlanır, patlarım artık…
Dostlar zengin olmuş, Sabancı Koç’tan
Dosyalar kabarmış, yüz çeşit suçtan
Vatandaş sızlanır, bunalmış borçtan
“Kırk yıl ödeyemem, kartlarım artık…”
Allah Adil; kul hak-kından geçer mi
Ettiğin bulmayan, burdan göçer mi
İnsan baş belasın, başkan seçer mi
İnşallah bu sefer, şutlarım artık…
Yetimin hakkını, savup saçsanız
Ahlar sizi tutar, nerye kaçsanız
Her ay on mahkeme, bile açsanız
Sanmayın ağzımı, bantlarım artık…
Aile çözüldü, ahlâk yozlaştı
Vicdanlar çürüdü, beyin buzlaştı
Et sebze hormondur, şeker tuzlaştı
Bozuldu damağım, tatlarım artık…
İktidar şımardı, bu halk uydukca
Korkağı kahraman, yere koydukca
Ülkemde bölgemde, zulüm duydukca
Her geçen gün kahrım, katlarım artık…
Hakkı haykırmaya, ben yemin içtim
Bir ömür hep kahır, kabında piştim
Bunca rezillik var, vallahi şiştim
Dökülsün içimden, kurtlarım artık…
Dış güçler taşıdı, bunları başa
İslam’a sataşır, soysuzlar, -hâşâ-
Adil Düzen yazsam, dağlara taşa
Gayrı Kur’an koyar, şartlarım artık…
