BUNALDIM EY DOST!
Günbe gün
artıyor, hain hücumu
Mahkeme
açar ya, demez suçumu
İman ateş
koru, yakar avcumu
Rahatı
arayıp, yanıldım ey Dost!..
Suçum ki
şeytana, kurşun sıkandım
Çile
ateşinde, yandım yıkandım
Medet kıl
Ya Rabbi, gayrı tıkandım
Dışlanıp
divane, sanıldım ey Dost!..
Fani
şeyler heves, hep avutmuyor
Kabaran
vicdanım, hiç uyutmuyor
Günahım
saymaya, yüzüm tutmuyor
Özüm göz
yaşımla, sulandım ey Dost!..
Sabrı
katık edip, yedim olmadı
Nefsin
dik başını, eydim olmadı
Melamet
hırkasın, geydim olmadı
Acizim
çaresiz, bunaldım ey Dost!..
Yurdumu
çevirdi, top sahasına
Kuranı
haykırdım, BOP kâhyasına
Mazlumu
savundum, can pahasına
Zalimin
üstüne, çullandım ey Dost!..
Hep Hakkı
söyledim, nefse yüklendim
Bu yüzden
ezildim, göze dikendim
Şimdi
Sana geldim, bittim tükendim
Bütün
sermayemi, kullandım ey Dost!..
Hayra
yoldaş olan, bir avuç sadık
Çağdaş
Nemrutlara, kutlu asaydık
Bazen
Harun olduk, bazen Musaydık
İslamsız
düzene, katlandım ey Dost!..
Rahmetin
ilacım, nusret cabaydı
İblis
vesvesesi; hep acabaydı
Ayıyla
dalaşmak, boşa çabaydı
Bu yüzden
çalıyı, dolandım ey Dost!..
Büyüksün
İlahi, yalnız Tek Büyük
İnayet
etmezsen, çekilmez bu yük
Yüzlerimiz
mahcup, boynumuz bükük
Kuranın
kulpuna, sarıldım ey Dost!..
Senden
değil halktan, kestim umutum
Gayrı
yağma olur, çulum çaputum
Sanırım
taşıyan, azdır tabutum
Yolunda
al kana, bulandım ey Dost!..
Metâ hâzel fethü, in
küntüm sadikîn1
Vekâne hakken aleynâ,
nüncil müminîn2
Tenzîlül kitâbi, Min
Rabbil Âlemîn3
Ayetlerle
kapına, sığındım ey Dost!..
1- (İnkârcılar ve münafıklar:) Eğer
doğru söyleyenlerden iseniz, (beklediğiniz) fetih ne zaman? diyorlar. (Secde:28)
2- (Oysa) Müminlere yardım etmek,
üzerimize bir Hakk olmuştur. (Rum: 47)
3- (İçinde asla şüphe ve çelişki
bulunmayan) Bu Kitap Âlemlerin Rabbinden indirilmiştir. (Secde:
2)