Anasayfa » AMAN DOSTLAR (ŞİİR)

AMAN DOSTLAR (ŞİİR)

Yazar: yonetici
0 Yorum 24 Görüntüleyen

 

AMAN DOSTLAR

 

Ömür
tükeniyor, fırsat kaçıyor

Yeşillerim
döndü, gazele dostlar!

Güz
ayında güller, soluk açıyor

Gayrı
belim nasıl, düzele dostlar!

 

Nefsimi
azdırdı, şeytan kefere

Gaflet
yaraşır mı, mü’min nefere

Hazırlık
yapmadım, sonsuz sefere

Artık
uyanayım, tez hele dostlar!

 

Dünyaya
tapındım, dinle avundum

“Bir
tövbe kurtarır”, diye savundum

Bağışlanmak
için, bu son umudum

Yüzüm
döndüm Ebed, Ezele dostlar!

   

Son
pişmanlık para, edecek sandım

Allah’la
aldatan, Bel’ama kandım

Dünyalardan
doydum, candan usandım

Gönül
verdim solmaz, güzele dostlar!

 

Dava
Kıtmirleri, neyler madalya

Can
feda kılmışlar, Yüce Mevla’ya

Aşkın
şehitleri, sığmaz manaya

Girmeyin
pek fazla, özele dostlar!

 

“Çok
ayet, geçersiz”, diye konuşan

Günahla
yoğrulup, haramla coşan

Faiz
parasıyla, Umreye koşan

Çürük
imanını, tazele dostlar!

 

 














BENZER İÇERİKLER

Size daha iyi hizmet sunabilmek için çerezleri kullanıyoruz. KABUL ET Detaylı Bilgi