Anasayfa ŞiirlerDİGER ŞİİRLER AMAN DOSTLAR (ŞİİR)

AMAN DOSTLAR (ŞİİR)

Yazar: yonetici
0 Yorum 290 Görüntüleyen

AMAN DOSTLAR

 

Ömür tükeniyor, fırsat kaçıyor

Yeşillerim döndü, gazele dostlar!

Güz ayında güller, soluk açıyor

Gayrı belim nasıl, düzele dostlar!

 

Nefsimi azdırdı, şeytan kefere

Gaflet yaraşır mı, mü’min nefere

Hazırlık yapmadım, sonsuz sefere

Artık uyanayım, tez hele dostlar!

 

Dünyaya tapındım, dinle avundum

“Bir tövbe kurtarır”, diye savundum

Bağışlanmak için, bu son umudum

Yüzüm döndüm Ebed, Ezele dostlar!

 

Son pişmanlık para, edecek sandım

Allah’la aldatan, Bel’ama kandım

Dünyalardan doydum, candan usandım

Gönül verdim solmaz, güzele dostlar!

 

Dava Kıtmirleri, neyler madalya

Can feda kılmışlar, Yüce Mevla’ya

Aşkın şehitleri, sığmaz manaya

Girmeyin pek fazla, özele dostlar!

 

“Çok ayet, geçersiz”, diye konuşan

Günahla yoğrulup, haramla coşan

Faiz parasıyla, Umreye koşan

Çürük imanını, tazele dostlar!

https://www.millicozum.com/mc/duyurular/aman-dostlar-siir

BENZER İÇERİKLER

Size daha iyi hizmet sunabilmek için çerezleri kullanıyoruz. KABUL ET Detaylı Bilgi