ÖNCE OLUP, SONRA ÖLEMEDİM Kİ!..
Olup eremedim, çok peşimanım
Ömrün kıymetini, bilemedim ki…
Sermayem iflasta, bak perişanım
Garip gözyaşını, silemedim ki…
Nice günahlara, çirkefe daldım
Gönlümü hep fani, hayale saldım
Nefse esaretle, gaflette kaldım
Tüm Bâtıldan Hakka, gelemedim ki…
Dünyevi hevesler, sardı gözümü
Nefsani dürtüler, bozdu özümü
Rehber edinmeden, Milli Çözüm’ü
Allah rızasını, dilemedim ki…
Kaynamadan kaymak, gelmez husule
Zirveyi isteyen, uysun usule
Sonsuz cennetlerde, kutlu vusule
Sevdamın yolunda, ölemedim ki…
Taatsız takvasız, manevi felçtim
Zevkü rahat için, ukbadan geçtim
Helalı haramı, keyfimce seçtim
Kur’an kalburunda, elemedim ki…
Salih amellerle, halis fikirle
Türlü nimetlere, candan şükürle
Huzuruna varıp, tevbe zikirle
Seherde uykumu, bölemedim ki…
Son nefes melekler, saf saf inecek
Mü’mine cenneti, müjde verecek
Ehli takva cihat, Dosta erecek
İmanı kurtarıp, gülemedim ki…
Kur’an uygulanmaz, çok hükmü atıl
Faiz fuhuş azmış, bu sistem bâtıl
Hak nizam kuralım, gel safa katıl
Ferhat olup dağlar, delemedim ki…
Bu ortamda derviş, dahi kudurur
Bak hayâsızlığa, fetva uydurur
Çirkef düzenine, şükredip durur
Hacı hoca bile, çelemedim ki…
https://www.millicozum.com/mc/ozel-yazilar/once-olup-sonra-olemedim-ki-siir/
