Anasayfa » EY RABBİM, İNAYETİNLE (ŞİİR)

EY RABBİM, İNAYETİNLE (ŞİİR)

Yazar: yonetici
0 Yorum 29 Görüntüleyen

EY RABBİM, İNAYETİNLE

      

Hidayet
eyledin, nura kavuştum

Çok dik
kafalıydım, boynum büküldüm…

Gaflet
ikliminden, çıkıp savuştum

Aşk
verdin seherde, uykumu böldüm…

      

Garip ve
şaşkındım, dünya bağrında

Hayat
huzur buldum, kutlu çağrında

Aşkınla
sevdanla, Senin uğrunda

Her türlü
belanın, yüzüne güldüm…

    

Yularım
kurtardın, şeytan elinden

Nasibim
artırdın, irfan halinden

Kanaat
bahşettin, pak helâlinden

Ey Dost
himmetinle, dağları deldim…

    

Bazen
yalpaladım, gaflete daldım

Gönlümü
gereksiz, gayleye saldım

Hasretinle
yandım, çün uzak kaldım

Bin
pişman perişan, kapına geldim…

    

Şevkle
şehit olup, yere serilmek

Ne saadet
sonsuz, nura girilmek

Ölümü
öldürmek, Hayy’la dirilmek

İnayet
buyurdun, ölmeden öldüm…

    

Tecelli
ettiğin, gülü kokladım

Hak
davana sadık, kulu sakladım

Ey Can
vuslat için, tülü yokladım

Yanıp da
tükendim, sadece küldüm…

    

Mü’mine
haram mal, kir görülmeli

Övenle
sövenler, bir görülmeli

Sadık
kardeş bize, pir görülmeli

Ağardı
saçlarım, kırıştı cildim…

    

En
nasipsiz insan, Hak’tan kaçıktı

Davadan
kaytaran, hain kancıktı

Münafık
düşmandı, fasık gıcıktı

Çün Dosta
tercüman, Kur’an’a dildim…

      

Şeytan
nefis kurdu, bin türlü tuzak

Ey Dost
yardımınla, düşmedim tutsak

Her türlü
yeisten, şüpheden uzak

İlahi
va’dini, hakikat bildim…

        

Bir ömür
kapında, çileye değer

Kapında
kıtmirlik, şerefmiş meğer

Senin
lütfun idi, cesaret ciğer

Nice baş
münafık, ayağın çeldim…

      

Ne fark
eder Kürt mü, yoksa Türk mü, ne

Bağlıysa
baş tacım, İslam rüknüne
1

Ya Rabbi
çok şükür, Senin hükmüne

İtiraz
isyanı, kafamdan sildim…

      

Tevekkül
ilacım, tekbir silahım

Rızandır
matlûbum, cihat felahım

Ma’budum
Maksudum, Vahid İlahım

Nefhan
olmasaydı
2, bir çuval kildim…

        

Milli
Çözüm’cülük, ne büyük nasip

Çağın
havarisi, dense münasip

Biz hasbi3 olalım,
Allah’tır Hasib
4

Ben
sadece halkı, uyaran zildim…

        

1- Rükn: Temel direk, Dinin asli
gereği.

2- Allah’ın insana kendi
ruhundan nefh edip üflemesi,

“Sonra onu 'düzeltip bir
biçime soktu' ve ona (insana Kendi) ruhundan üfledi. Sizin için de
kulaklar, gözler ve gönüller var etti. Ne az şükrediyorsunuz? (Ne nankör
insanlarsınız!)”
 (Secde: 9. Ayet)

3- Hasbi: Çıkar ve karşılık
beklemeden, Allah rızası için iş gören.

4- Hasib: Hesaba çekici anlamında
Allah’ın bir ismi, iyilik ve kötülükleri tespit edip karşılık verici.

BENZER İÇERİKLER

Size daha iyi hizmet sunabilmek için çerezleri kullanıyoruz. KABUL ET Detaylı Bilgi