Anasayfa » BEN ABDİNİM, SEN RABBİMSİN! (ŞİİR)

BEN ABDİNİM, SEN RABBİMSİN! (ŞİİR)

Yazar: yonetici
0 Yorum 143 Görüntüleyen

BEN ABDİNİM, SEN RABBİMSİN

        

Bunca nimet, faziletler

Nankörlüktür, reziletler

Günahımdır, eziyetler

Ezel Ebet, Sahibimsin

Ben Abdinim, Sen Rabbimsin…

      

Ben gafilim, ayık Sensin

Her halime, tanık Sensin

Sevilmeye, layık Sensin

En has candan, Habibimsin

Ben kulunum, Sen Rabbimsin…

      

Her hacete, Kâfi1 olan

Her derdime, Şafi2 olan

Her va’dine, Vafi3 olan

Zahir Bâtın, Tabibimsin

Ben Abdinim, Sen Rabbimsin…

      

Gönlüme tek, tesellisin

Hem Ebetsin, Ezelisin

Muhammet’te, tecellisin

Ey son Elçi, Hak Nebimsin

Yüce Mevlâ’m, Sen Rabbimsin…

      

Halka şefkatle bakandı

Deccali fikren yıkandı

Manada sultan hakandı

Ey Erbakan, nasibimsin

Kadir Mevlâ’m, Sen Rabbimsin…

      

Her duama, daim eren

Her hücreme, hayat veren

Her anımı, duyup gören

Candan özge, Karibimsin4

Ben kulunum, Sen Rabbimsin…

      

Büyük devlettir, sıhhatım

Sonsuzluğa, seyahatım

İmtihandır bu hayatım

Nefis Şeytan, rakibimsin

Ey Allah’ım, Sen Rabbimsin…

        

 

1- Kâfi: Her şeyin ve herkesin her ihtiyacına yetişen Allah (CC).

2- Şafi: İnsanların, hayvanların ve nebatatın, her hastalığına şifa veren Allah (CC).

3- Vafi: Vefa edip sözünden dönmeyen, Kendine sığınanları terk etmeyen Allah (CC).

4- Kariyb: Kullarına şah damarından daha yakın olan Allah (CC).

https://www.millicozum.com/mc/ozel-yazilar/ben-abdinim-sen-rabbimsin-siir/

BENZER İÇERİKLER

Size daha iyi hizmet sunabilmek için çerezleri kullanıyoruz. KABUL ET Detaylı Bilgi