Münafık Adil Düzen, gelsin dilemez
Onun derdi gayesi, cevizle “tin”dir…
Ki mutlak doğruları, akıl bilemez
Hak bâtıl, helal haram; öğreten Dindir…
Şeriatla savaşır, şerre hizmetkâr
Mü’mine düşmandır, küfre hürmetkâr
Osmanlı’ya sataşır, Haç’a minnettar
Komünizmdir kutsalı, Cenneti Çin’dir…
ABD Kıblesidir, AB hedefi
Tam mutluluk bölgesi, sanır kenefi
Faizci Kapitalist, sorsan Hanefi…
Çok zeki geçinir, hinoğlu hindir…
Ayet hadis okusan, kızıp kaçıyor
Hayra kuruş harcamaz, şerre saçıyor
Marazlı münafıka, kucak açıyor
Sadık dava ehline, duyduğu kindir…
İsrail’le uzlaşır, Siyona uşak
Başına sarık sarar, beline kuşak
TV’de horozlanır, riyakâr yavşak
Sahtekâr; yüzündeki, peçeyi indir…
Libya’yı mahvettiniz, Haçlı heyecan
Günahın temizler mi, Dicle ve Ceyhan
Dünya lideriymiş, Sultan-ı Cihan!?
Sen önce mazlumların, ahını dindir…
Kur’an’a dönmeyenler, Allah’a ermez
Fikri düzelmeyenler, felaha ermez
Kendin dizginlemeyen, salaha ermez
Gel Şeytanın atından, nefsini indir…
Faize fuhşiyata, fetva fırlatan
Yandaş şeyhin dervişin, hocan şarlatan
Dost mudur Cehennemde, nârın harlatan
Şeytanı bırak; aklın, Burak’a bindir…
Aldandın vatan sanıp, bu fani hanı
Sonunda kaybedersin, bak imtihanı
İnan uy, kurtulasın; hep “Fatiha”nı
Kabarıp azgınlaşan, benliğin sindir…
İnsanlık can çekişir, iman yanıyor
Tüm umutlar kararmış, vicdan kanıyor
O, hile hıyaneti; akıl sanıyor
Ahmak gafil kendini, zanneder cindir…
Zevkten de kederden de, usandım hayat
Rabbimin hasretiyle, tattığım bayat
Gölgeyi gerçek sanıp, aldandım heyhat
Artık anla; gören kim, görünen kimdir?..
