MERKEZ MAKAMINDA YAKARIŞ
Efendim
makamın, cennet köşesi
Çok şükür
ki yine, murada erdim
Zirveye
ulaşır, ruhun neşesi
Ey Hocam
yolundan, dönsem namerdim
Himmete
güvendim, kendimi yerdim
Makamın
çevresi, güller sünbüller
Huzura
kavuşur, burda gönüller
Seherde
feryada, başlar bülbüller
Rızaya
kavuşmak, hedefim derdim
Hep
nefsim kınadım, kendimi yerdim
İnayet
buyurdun, garip halime
Hizmet
ocağında, girdim talime
Himmetinle
sebat, ettim zalime
Kâfire
haine, göğsümü gerdim
Nefsimi
kınadım, kendimi yerdim
Nefsinin
iblisin, avanesiyken
Basit
zevklerinin, divanesiyken
Gafilin
cahilin, şahanesiyken
Dalalet
bağımı, nasıl keserdim
Nefsimi
suçladım, kendimi yerdim
Hasretin
kavurur, her yâda gelsen
Karada
havada, deryada gelsen
Ne olur
Sultanım, feryada gelsen
Vuslat
umuduyla, ömrümü verdim
Hep
nefsim suçladım, kendimi yerdim
Gafletle
dolaşıp, gafletle yatan
Kutsalın
davasın, akçeye satan
Boğazına
kadar, çirkefe batan
Ümmetinden
mahcup, pişman bir ferdim
Kendimi
kınadım, nefsimi yerdim
Siyonizm
hükümran, sanki köleyim
Ümmet per
perişan, nasıl güleyim
Keşke
nasip olsa, şehit öleyim
Sayende
nifakı, yerlere serdim
Nefsimi
suçladım, kendimi yerdim
Her
düştükçe ey Dost, tuttun elimden
Selamet
kemerin, çıkmaz belimden
Tevbe ve
istiğfar, düşmez dilimden
Çok
hatalar ettim, çünkü beşerdim
Hep
nefsim kınadım, kendimi yerdim
Ne olur
reddetme, mahf olurum ben
Rahmetin
kesersen, kahr olurum ben
İnayet
buyursan, bahr olurum ben
Sayende
iğneyle, kuyu eşerdim
Kendimi
suçlayıp, nefsimi yerdim