İLAHİ, CANDAN USANDIM!
Haçlının
zulmüne, Siyonist biçim
Mazlumen
dökülen, kandan usandım…
Dinleri
araçtır, sömürmek için
Şirke
çağrı yapan, çandan usandım
İmtihan
dışında, bu dünya nedir
Adil
Düzen yoksa, hapishanedir
Cihatsız
bir hayat, hep bahanedir
Köşkten
saraylardan, handan usandım
Zevku
sefasını, kustum kalmadı
Bir
avuçtan gayrı, dostum kalmadı
Rızandan
başka bir, kastım kalmadı
Bu fani
dünyadan, candan usandım
Müslümanım
derler, Kurandan ayrı
Hakka
hain; halka, dokunmaz hayrı
Dini
gayret haysyet, kalmadı gayrı
Yalancı
şöhretten, şandan usandım
Vuslata
ulaşan, yol arıyorum
Daim bu
hasretle, dolanıyorum
Dost,
Senin dilinle, yalvarıyorum
Gündüzden
geceden, tandan usandım
Daha nice
ehli, kefer sevinsin
Zafer ver
ki ehli, sefer sevinsin
Lütfet
sadıklar bu, sefer sevinsin
Hedefi
tutmayan, zandan usandım
Kadere
itiraz, olur mu haşa
Aczimi
yansıtır, sözüm göz yaşa
Hak mührü
vurulmuş, bak baştan başa
Gafletle
geçen her, andan usandım