HALKTAN HAKKA KAÇAR
OLMUŞUM
Kral çıplak dedim,
kovdular beni
Kaypak
insanlardan, kaçar olmuşum
Bir
şaşkın yerine, koydular beni
Artık tek
Mevlaya, koşar olmuşum
Faiz
fuhuş kumar, mübah sayarlar
Kuranı
konuşmak, günah sayarlar
Kalemim
tehlike, silah sayarlar
Yandaşlara
göre, Macar olmuşum
Şükür
koparmışım, kalbi alakam
Sizin
olsun dünya, şöhret mal makam
Zalime
haine, olmaz yalakam
Ruhumla
Rahmana, uçar olmuşum
Işık nura
döner, billur fanusta
Sabır
sebat lazım, bil her hususta
Çıraklık
yapmadan, olunmaz usta
Hikmet
tezgâhında, nacar olmuşum
Şehvetine
uyan, şerre kapılır
Her adım
hayâdan, Haktan sapılır
Herkesin
putudur, ona tapılır
Dünyayı
üç talak, boşar olmuşum
Dolaştım
Türkiyem, Erzincan Tercan
Erimeden
ermez, vuslata her can
Kurandan
devşirdim, inciyle mercan
Hakiki
mücevher, saçar olmuşum
Para pul
elimde, cebimde gerek
Kalbime
girerse, olur engerek
Manevi
iklimde, mevsim gezerek
Gönlümü
Mevlaya, açar olmuşum
Davam
için kendim, yokuşa vurdum
Hep halk
için Hakça, planlar kurdum
Nice
şarlatanla, uğraşıp durdum
Bu yüzden
atılgan, acar olmuşum
Gerçeğe
tercüman, olmak infaktır
Güçlüye
yaranmak, zulme ilhaktır
Hakkı
haykıracam, susmak nifaktır
Sanmayın
usanıp, naçar olmuşum
İlahi, huzur
var; cihat çağrında
Amma
münafıka, çıban bağrında
Bir ömür
aşk ile, Dostun uğrunda
Beladan
belaya, düçar olmuşum
Tayin
takdir Onun, taksimi güzel
Teslimiyet
yoksa, iman ne gezer
Kimseye
gücenmem, dost beni üzer
Derdimi
Rabbimle, aşar olmuşum
Mevlaya
güvenen, mümin umutlu
Bir
devrim yaklaşır, derin ve kutlu
Adil
Düzen gelir, insanlar mutlu
Gayrı
davam için, yaşar olmuşum
Şu bir
avuç sadık, dostummuş meğer
Özgül
ağırlığı, cihana değer
Kanatlı
atlara, vurulmaz eyer
Çünkü
Erbakana, icar olmuşum