ERBAKAN HOCAMI ANARKEN
Soysuzdan
nursuzdan, medet ummazdın
Söğüt
ağacında, nar bulunmazdı
Zulme
hıyanete, hiç göz yummazdın
Huysuz
vefasızda, ar bulunmazdı
Hak Nizam
Selamet, çağrını duyduk
Aziz
Hocam Kutlu, yoluna uyduk
Hayra
koşuşturduk, helalle doyduk
Haramda
Batılda, kâr bulunmazdı
Şükür
gözlerimiz, gördü cemalin
Diller
anlatamaz, vasfı kemalin
İnşallah
meyvesin, verir amalin
Muhabbet
gülünde, har1 bulunmazdı
Hasretin
yarası, sürekli kanar
Âşık
gönül her an, sevdiğin anar
Şefkatli
düşküne, acıyıp yanar
Vicdansızda
ahu, zar bulunmazdı
Müslüman
geçinip, küfre yarayan
Düşman
tarağıyla, saçın tarayan
Gavurdan
dost, domuzdan post arayan
Türke
merhametli, çar2 bulunmazdı
Filiz
vermez; kanma, çürük çiğide
Doğruya
varılmaz, eğri çizgide
Hak için
dağlara, düşen yiğide
Varıp
sığınacak, ğar3 bulunmazdı
Mazluma
mağdura, elin kaldırma
Haksız
yere sağa, sola saldırma
Halık
razı ise, halka aldırma
Derdin;
dosttan özge, yar bulunmazdı
Yolundan
ayrılsan, nur-u Kuranın
Kuşkuyla
huzursuz, geçer her anın
Nifak
karanlığı, sarsa dört yanın
Önün
aydınlatan, far bulunmazdı
Mert
mümin kimseye, bir tuzak kurmaz
Hiç iftira
atmaz, arkadan vurmaz
Basit
fasit insan, sözünde durmaz
Alçak
tepelerde, kar bulunmazdı
1-
Har: Diken.
2-
Çar: Eski Rus kralları.
3-
Ğar: Mağara.