DİNLE GÖNÜL!
Dünya; yolda, bir durak
Bırakma ruhun kurak
Zikrullah olsun burak
Mevlâya koş, ey gönül
Keşfet, ruh fezasını
Çekme, ten ezasını
Ara bul, rızasını
Gayrısı boş, ey gönül
İman, büyük iltifat1
Vicdan olsun, inzibat
Kur manevi irtibat
Vuslatla2 coş, ey gönül
Fâsıkın hulku3 dardır
Sâdıka Allah yardır
Her şeyde, hikmet vardır
Bakarsan hoş, ey gönül
İman, manevi yular
İnsan ölünce anlar
Bedene ılık sular
Dökülür foş4, ey gönül
Çırpınırsın ha bire
Tevekkül et, Habire5
Gireceksin kabire
Karanlık loş, ey gönül
Hakka gönül vermişe
Has huzura ermişe
Yakışır mı dervişe
Giyse kloş6, ey gönül
Dinde varsan derine
Başa külah yerine
Uyar mı Hak erine
Taksa broş7, ey gönül
Kapılma sola sağa
Hak mührünü, vur çağa
Güvenme zayıf bağa
Kopar floş8, ey gönül
Öfke narın, buz eyle
Kahrını karpuz eyle
Allah için, buğz eyle
Olma liboş9, ey gönül
1- İltifat: Lütuf, ikram.
2- Vuslat: Kutlu kavuşma.
3- Hulk: Tabiat, ahlâk, ayar.
4- Foş: Suyun hızlı dökülmesi.
5- Habir: Her şeyi bilen Allah (C.C).
6- Kloş: Altı çan gibi geniş etek.
7- Broş: Saça takılan süs iğnesi.
8- Floş: Parlak ve ince iplik.
9- Liboş: Hiçbir değer yargısı gözetmeyen, her türlü kazancı mubah gören.