BEN, “GÖLGE, FANİ”; SEN, “GERÇEK, BAKİ” (ŞİİR)

BEN, “GÖLGE, FANİ”; SEN, “GERÇEK, BAKİ”

Dalalet
rezalet, varta¹ işledim

Merhamet
mürevvet², hidayet
Senden…

Masiyet
zaafiyet, hata işlerim

Her
muvaffakiyet, inayet Senden…

Gaflet ve
cehalet, beni alt eyler

Bırakma
nefsime, nice halt³ eyler

Sadece
zikrinle, kalp rahat eyler

Feraset
fazilet, velayet Senden…

Küfür ve
kötülük, isyan itiraz

“Zalumen
cehula”⁴, şımarsa
biraz

Şehvet
şekavetten⁵, etmiyor
i’raz

Nefsim
zelil zaif, kifayet⁶ Senden…

Dilersen
kömürü, elmas edersin

Seçersen
kulunu, İlyas edersin

Bir dost
nefesini, poyraz edersin

Nemrutlar
deviren, dirayet Senden…

Gönlüm
açup gözüm, yaşartan da Sen

Karıncaya
dağlar, aşırtan da Sen

Başlatan
da Sensin, başartan da Sen

Evvel
Ahir Sensin, bidayet⁷ Senden…

Havzı
Kevserinden, nasip içmişim

Aşkı
Muhammetle, serden geçmişim

Aczimi
bildirdin, meğer hiçmişim

Keramet
mucize, hem ayet Senden…

Muhammed
ümmeti, İysa fırsatlı

Mehdiyet
sevdalı, Aliy fıtratlı

Kılan
Sensin Ya Rab, şanslı fıtnatlı⁸

Dilemek
lütfetmek, beraet⁹ Senden…

Kulunum
kölenim, kapında Kıtmir

Taktirin
içinde, bil cümle tedbir

İmtihan
görevim, nehiy ve emir

Beceri
bereket, nihayet¹⁰ Senden…

Zerreler
kürreler¹¹, mülkün
altında

Atomlar
fantomlar, hükmün altında

Ahmet
kulun ağır, yükün altında

Marifet
meziyet, himayet¹² Senden…

Ayıbım
günahım, kati çok benim

Dost,
gidecek başka, kapım yok benim

Son
sebebim olsun; kurşun, ok benim

Kurbanın
olayım, şehadet Senden.

1- Varta:
Tehlikeli ayak kayması

2- Mürüvvet: En yüksek vicdani ve Rahmani
müşfik davranış

3- Halt: Ayıp, hata

4- “İnsan çok zalim ve cahildir” (Ahzap:
72)

5- Şekavet: Günah ve isyana dalmak

6- Kifayet: Yeterli olmak, kâfi gelmek

7- Bidayet: Başlangıç, ilk adım

8- Fıtnat: Derin kavrayışlı, yüksek
zekalı

9- Beraet: Berat ettirmek, yetki ve izin
belgesi vermek

10- Nihayet:
Sonuca ulaştırma

11- Kürre:
Yuvarlak ve muazzam yıldırlar

12- Himayet:
Koruma altına alma