“HER NEREDE (VE NE HALDE) OLURSANIZ, O (ALLAH) KESİNLİKLE SİZİNLE BERABERDİR…” (Hadid Suresi 4. Ayet) (ŞİİR)

“HER NEREDE (VE NE HALDE)
OLURSANIZ,

O (ALLAH) KESİNLİKLE
SİZİNLE BERABERDİR…”

Her daim
kulluğun, kusurundayım

Mahzun ve
mahcubum, andan çöküntüm…

Oysa her
anü şan, huzurundayım

Hatam
günahımdan, boyun büküntüm

“Ve hüve meaküm, eyne
ma-küntüm”¹

Her ne
yaptığını, Allah biliyor

Görüyor
duyuyor, hayrın diliyor

Hepsin
kaydediyor, çoğun siliyor

Beni alt
eyledi, nefsani dürtüm

“Ve hüve meaküm, eyne
ma-küntüm”

Halktan
utanılır, Hak’tan korkulur

Dost
hüsnü zan eder, içim burkulur

Bütün
amellerim, kayıt tutulur

Aşikâr
olması, büyük ürküntüm

“Ve hüve meaküm, eyne ma-küntüm”

Bırak şu
yalanı, vazgeç riyâdan

Hiç
nasibin yok mu, takva hayâdan

Eli boş
yüz kara, gitme dünyadan

Farkı yok
mezarda, Türk’ün ve Kürt’ün

“Ve hüve meaküm, eyne
ma-küntüm”

Efendi
erdemli, edebin takın

Daim
gözlenirsin, gafletten sakın

Hak
rızasın elde, etmeye bakın

Affet
eşiğine, alın sürttüğüm

“Ve hüve meaküm, eyne
ma-küntüm”

Hidayet
kararsa, vicdanın kurur

Zahirde
kof kalıp, vücudun durur

Allah
yaptıkların, yüzüne vurur

Sen
sanırsın, belaları püskürttüm

“Ve hüve meaküm, eyne ma-küntüm”

Hak’ka
hürmetkâr ol, halka hizmetkâr

“Hak’kı ta’zim, halka
şefkat” büyük kâr

Yeter
yalpaladın, bul artık karar

İbadete
dönsün, gelenek kültün²

“Ve hüve meaküm, eyne
ma-küntüm”

Özün
sözün birse, kızarmaz yüzün

Mutluluğa
döner, kuşku ve hüzün

Ecel
kapın çalar, yazın ya güzün

Beden
kanser ise, ne yarar kürkün

“Ve hüve meaküm, eyne
ma-küntüm”

Tatlı
haram yersen, acı kusarsın

Kahramanlık
söner, korkup pusarsın

Böyle
atıp tutma, yarın susarsın

Rezil
rüsvay olup, hayata küstün

“Ve hüve meaküm, eyne
ma-küntüm”

1- “Her nerede (ve ne halde)
olursanız olun, O (Allah kesinlikle) sizinle beraberdir”(Hadid: 4)

2- Kült: Kof adet ve gösteriş
halindeki tapınma.