Bütün korkum, efkârım1 Bırakmasın, Yâr2 beni… E ya Rabbim, Hünkârım3 Rahmetinle, sar beni; Hiç bırakma, Yâr beni… Kaçsam; haksız, mal tahttan Yansam dünü, gün ahtan Huysuzluktan, günahtan Sakındırsın, ar4 beni; Hidayetle, sar beni… Gafil cahil, yatarsam Dinim davam, satarsam Her harama, batarsam Tutup yakar, nar beni; Hiç bırakma, Yâr beni… Vicdan; hatam, anıyor Pişman yürek, kanıyor Daim içim, yanıyor Serinletmez, kar beni; Şefkatinle, sar beni… Şükrederim, halime İmrenirim, âlime Kiralanmam, zalime Etse de, star beni; Dost; himmetle, sar beni… Zulme göğüs, gereyim Ta zafere, ereyim Yanıp ışık, vereyim Nolur eyle, far beni; Hiç terk etme, Yâr beni… İman özü, çürürken Toplum şerre, yürürken Ufku duman, bürürken Ferahlatmaz, bar5 beni; İnayetle, sar beni… Milli Çözüm, bir nişan İslam olsun, namu şan Ümmet zelil, perişan Dert dağlatır, har6 beni; Sen bırakma, Yâr beni… Yağmur yağmaz, nisanlar Suç bizim; boş, isyanlar Mağdur ise, insanlar Sevindirmez, kâr beni; Lütfun ile, sar beni… Ruhum diner; vakta kim7 Olur ise, Hak hâkim Zillet içre, her daim Yıkar ah-u, zar8 beni; Mahrum etmez, Yâr beni… Namus onur, Vatanım Yer altında, yatanım Hocam; şuur, katanım Ruhsuz dünya, dar bana; Sahip çıksın, Yâr bana… Ahmet Zafer Akgül 1- Efkâr: Fikirler, Dertler. 2- Yâr: Her şeyi ve her an koruyan, doyuran ve sahip çıkan Yüce Yaratıcı. 3- Hünkâr: Sultan, Padişah. 4- Ar: Utanma ve haya duygusu. 5- Bar: Artvin, Erzurum halk oyunu. 6- Har: Yakıcı sıcak, kızgın alev. 7- Vakta ki: O zaman.